Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

volucris N M

  • 1 volucris

    vŏlŭcris, is, f. [volucer] oiseau.    - volucres, plur. masc. Cic. poet. Div. 2, 64. --- gén. plur. volucrum Cic. Nat. 2, 99 ; Virg. En. 3, 216; volucrium Varr. R. 1, 38, 1; Cic. Fin. 2, 110.    - Lucr. 1, 12 ; 2, 145; Cic. de Or. 2, 63.    - volucris Junonis, Ov. M. 15, 385: l'oiseau de Junon, le paon.    - Tyrrhenae volucres, Stat. S. 5, 3, 87: les sirènes.
    * * *
    vŏlŭcris, is, f. [volucer] oiseau.    - volucres, plur. masc. Cic. poet. Div. 2, 64. --- gén. plur. volucrum Cic. Nat. 2, 99 ; Virg. En. 3, 216; volucrium Varr. R. 1, 38, 1; Cic. Fin. 2, 110.    - Lucr. 1, 12 ; 2, 145; Cic. de Or. 2, 63.    - volucris Junonis, Ov. M. 15, 385: l'oiseau de Junon, le paon.    - Tyrrhenae volucres, Stat. S. 5, 3, 87: les sirènes.
    * * *
        Volucris, huius volucris, pen. cor. f. g. Toute chose qui vole, comme oiseauls, mousches, et autres.
    \
        Pictae. Virgil. De diverses couleurs.
    \
        Flumineae. Ouid. Oiseauls de riviere.
    \
        Variae volucres. Virgil. De diverses couleurs.
    \
        Linguas volucrum sentire. Virg. Entendre, etc.

    Dictionarium latinogallicum > volucris

  • 2 volucris

        volucris is, f, see volucer.
    * * *
    bird, flying insect/creature

    Latin-English dictionary > volucris

  • 3 volucris

    volucris, is, f., der Vogel, s. volucer.

    lateinisch-deutsches > volucris

  • 4 volucris

    volucris, is, f., der Vogel, s. volucer.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > volucris

  • 5 volucris

    I e Tib, Sil = volucer II volucris, is f. (sc. avis), иногда m. (sc. ales) [ volucer ]
    v. parvula Ph =муха

    Латинско-русский словарь > volucris

  • 6 volucris

    птица (1. 5 § 2 D. 41, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > volucris

  • 7 volucris

    volū̆cris, is, v. volucer, I. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > volucris

  • 8 Rosenblattichthys volucris

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Rosenblattichthys volucris

  • 9 volucer

    volucris, volucre (иногда двух окончаний volucris, e Tib, Sil) [ volo I ]
    1) летающий, пернатый, крылатый, окрылённый ( pes Mercurii O)
    v. equus OPegăsus
    v. Danaēius StPerseus
    v. deus O, StCupīdo или Mercurius
    2) стремительный, быстрый (как птица) (nuntius, motus C; sagitta, classis V)
    3) мимолётный, быстротечный (fortuna C; somnus V; dies Sen; cursus, sc. temporis Ph; gaudium T)
    4) плавный или безостановочный ( genus dicendi C)

    Латинско-русский словарь > volucer

  • 10 volucer

    , volucris, volucre (m,f,n)
      летучий, крылатый, пернатый

    Dictionary Latin-Russian new > volucer

  • 11 volucer

    vŏlŭcĕr, cris, cre [volare]    - volucer, fém. Petr. 123, 210 (volucer fama) --- volucris, masc. Tib. 4, 1, 209; Sil. 10, 471. --- gén. plur. volucrum Ov. M. 7, 218, v. volucris. [st1]1 [-] qui vole, ailé.    - Cic. Tusc. 5, 38; Lael. 81; Nat. I, 101; Ov. M. 9, 482.    - volucer deus, Stat. Th. 2, 55: le dieu ailé, Mercure [ou Cupidon: Ov. M. 5, 364].    - volucres bestiae, Cic. Tusc. 5, 13, 38: les animaux ailés, les oiseaux.    - volucres angues, Cic. Nat. 1, 36, 101: serpents ailés, dragons.    - volucris, is (s.-ent. bestia ou ales), f.: oiseau.    - volucris parvula, Phaedr. 5, 3, 3: la mouche. [st1]2 [-] rapide, vite, léger, ailé.    - en parl. de la lumière] Lucr. 6, 173    - volucris arundo, Virg. En. 5, 544: roseau ailé, roseau rapide, flèche rapide.    - en parl. d'un char Hor. O. 1, 34, 8.    - fig. nihil est tam volucre quam maledictum, Cic. Planc. 57: rien n'a le vol aussi prompt qu'une médisance.    - genus (dicendi) verbis volucre atque incitatum, Cic. Br. 325: style aux phrases vives et rapides. [st1]3 [-] léger, inconstant, fugitif, passager.    - volucre gaudium, Tac.: joie éphémère.    - volucer (= volucris) fama, Petr.: renommée éphémère.    - voir volucris.
    * * *
    vŏlŭcĕr, cris, cre [volare]    - volucer, fém. Petr. 123, 210 (volucer fama) --- volucris, masc. Tib. 4, 1, 209; Sil. 10, 471. --- gén. plur. volucrum Ov. M. 7, 218, v. volucris. [st1]1 [-] qui vole, ailé.    - Cic. Tusc. 5, 38; Lael. 81; Nat. I, 101; Ov. M. 9, 482.    - volucer deus, Stat. Th. 2, 55: le dieu ailé, Mercure [ou Cupidon: Ov. M. 5, 364].    - volucres bestiae, Cic. Tusc. 5, 13, 38: les animaux ailés, les oiseaux.    - volucres angues, Cic. Nat. 1, 36, 101: serpents ailés, dragons.    - volucris, is (s.-ent. bestia ou ales), f.: oiseau.    - volucris parvula, Phaedr. 5, 3, 3: la mouche. [st1]2 [-] rapide, vite, léger, ailé.    - en parl. de la lumière] Lucr. 6, 173    - volucris arundo, Virg. En. 5, 544: roseau ailé, roseau rapide, flèche rapide.    - en parl. d'un char Hor. O. 1, 34, 8.    - fig. nihil est tam volucre quam maledictum, Cic. Planc. 57: rien n'a le vol aussi prompt qu'une médisance.    - genus (dicendi) verbis volucre atque incitatum, Cic. Br. 325: style aux phrases vives et rapides. [st1]3 [-] léger, inconstant, fugitif, passager.    - volucre gaudium, Tac.: joie éphémère.    - volucer (= volucris) fama, Petr.: renommée éphémère.    - voir volucris.
    * * *
        Volucer, haec volucris, hoc volucre, pen. corr. Virgil. Legier, Viste, Soubdain, Habile, Agile, Qui vole, Qui va viste.
    \
        Fortuna volucris. Cic. Legiere et inconstante, Qui n'ha point d'arrest.

    Dictionarium latinogallicum > volucer

  • 12 volucer

    volucer, volucris, volucre (volo, āre), fliegend, geflügelt, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) adi.: angues, Cic.: columba, Verg.: deus od. puer, Kupido, Ov.: pes (des Merkur), Ov. fast. 5, 88: turba, Vögel, Ov.: bestiae volucres, Vögel, Cic.: volucria animalia, Tac. – b) subst.: α) volucris, is, f. (sc. bestia; als masc., sc. ales, nur Cic. poët. de div. 2, 64. Coripp. in laud. Iustin. Aug. min. 1, 199), der Vogel, Ov. u.a.: volucris peregrina, Zugvogel, Phaedr.: sueta aquis volucris, Tac.: volucris parvula, von der Fliege, Phaedr.: öfter Plur., volucrēs, um, f., die Vögel, Cic. u.a.: volucrum cantus, Cic. u.a. – β) volucre, is, n. (Ggstz. animal), consumptum est animal et volucre, Vulg. Ierem. 12, 4. – 2) übtr., v. allem, was sich schnell bewegt, fliegend, flüchtig, eilig, sagitta, Verg.: ferrum (Geschoß), Verg.: fumus, Verg.: motus astrorum, Cic. poët.: Hebrus, Verg. – equus, Mart.: nuntius, Cic.: volucer pede, Auson. parent. 17, 14. – II) bildl.: 1) im allg., flüchtig, eilend, schnell, aliud genus (dicendi) verbis volucre atque incitatum, Cic.: nihil est tam volucre quam maledictum, nichts läuft so schnell um, Cic.: v. somnus, Verg.: fatum, Hor. – 2) insbes., flüchtig, vergänglich, unbeständig, fortuna, Cic.: gaudium, Tac.: dies, Hor.: fama, Ov. – / α) volucer, fem., fama, Petron. 123, 210: dagegen volucris, masc., Tibull. 4, 1, 209: sonipes, Sil. 10, 471. – β) Genet. Plur. gew. volucrum, zB. subst., Verg. Aen. 3, 216: adj., Verg. cat. 11, 29. Ov. met. 7, 218: doch volucrium, subst., Varro r.r. 1, 38, 1 K. Cic. de fin. 2, 110; de nat. deor. 2, 99. Fabian. bei Charis. 146, 28. – γ) Über die Messung des u in volucris s. Quint. 1, 5, 28. – δ) volucre u. volucres, eine Art Raupen, s. volūcra.

    lateinisch-deutsches > volucer

  • 13 volucer

    volucer, volucris, volucre (volo, āre), fliegend, geflügelt, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) adi.: angues, Cic.: columba, Verg.: deus od. puer, Kupido, Ov.: pes (des Merkur), Ov. fast. 5, 88: turba, Vögel, Ov.: bestiae volucres, Vögel, Cic.: volucria animalia, Tac. – b) subst.: α) volucris, is, f. (sc. bestia; als masc., sc. ales, nur Cic. poët. de div. 2, 64. Coripp. in laud. Iustin. Aug. min. 1, 199), der Vogel, Ov. u.a.: volucris peregrina, Zugvogel, Phaedr.: sueta aquis volucris, Tac.: volucris parvula, von der Fliege, Phaedr.: öfter Plur., volucrēs, um, f., die Vögel, Cic. u.a.: volucrum cantus, Cic. u.a. – β) volucre, is, n. (Ggstz. animal), consumptum est animal et volucre, Vulg. Ierem. 12, 4. – 2) übtr., v. allem, was sich schnell bewegt, fliegend, flüchtig, eilig, sagitta, Verg.: ferrum (Geschoß), Verg.: fumus, Verg.: motus astrorum, Cic. poët.: Hebrus, Verg. – equus, Mart.: nuntius, Cic.: volucer pede, Auson. parent. 17, 14. – II) bildl.: 1) im allg., flüchtig, eilend, schnell, aliud genus (dicendi) verbis volucre atque incitatum, Cic.: nihil est tam volucre quam maledictum, nichts läuft so schnell um, Cic.: v. somnus, Verg.: fatum, Hor. – 2) insbes., flüchtig, vergänglich, unbeständig, fortuna, Cic.: gaudium, Tac.: dies, Hor.: fama, Ov. – α) volucer, fem., fama, Petron. 123, 210: dagegen volucris, masc., Tibull. 4, 1, 209: sonipes, Sil. 10, 471. – β)
    ————
    Genet. Plur. gew. volucrum, zB. subst., Verg. Aen. 3, 216: adj., Verg. cat. 11, 29. Ov. met. 7, 218: doch volucrium, subst., Varro r.r. 1, 38, 1 K. Cic. de fin. 2, 110; de nat. deor. 2, 99. Fabian. bei Charis. 146, 28. – γ) Über die Messung des u in volucris s. Quint. 1, 5, 28. – δ) volucre u. volucres, eine Art Raupen, s. volucra.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > volucer

  • 14 volucer

        volucer ucris, ucre ( gen plur. -crum, rarely -crium, C.), adj.    [3 VOL-], flying, winged: bestiae: angues: dracones, O.: natus, i. e. Cupid, O.—As subst f. (sc. avis), a bird, flying creature: volucrīs videmus effingere nidos: Iunonis, i. e. the peacock, O.: inportunae, H.: pictae, V.: volucris parvula (of a fly), Ph.—Once masc.: teneros volucrīs peremit (sc. alites), C. poët.—In rapid motion, flying, winged, fleet, swift, rapid, soaring: nuntius: aurae, V.: nebulae, O.: harundo, V.: iam volucrem sequor Te, fleeing swiftly, H.—Fig., fleet, swift, rapid: nihil est tam volucre quam maledictum: spes: somnus, V.: fatum, H.—Passing quickly, fleeting, transient, transitory: fortuna: dies, H.: fama, O.
    * * *
    I
    bird, flying insect/creature
    II
    volucris, volucre ADJ
    winged, flying; in rapid motion, fleet; transient, fleeting

    Latin-English dictionary > volucer

  • 15 volucer

    vŏlŭcer, ūcris, ūcre ( gen. plur. volucrium, Cic. ap. Charis. p. 119 P.; masc. volucris, Tib. 4, 1, 209; Sil. 10, 471; fem. volucer fama, Petr. poët. 123, 210; cf. acer; on the quantity of the u in volucris, v. Quint. 1, 5, 28), adj. [cf. 2. volo], flying, winged (class.; syn.: ales, volatilis).
    I.
    Lit.
    1.
    Adj.:

    bestiae,

    Cic. Tusc. 5, 13, 38; id. Lael. 21, 81:

    angues,

    id. N. D. 1, 36, 101:

    dracones,

    Ov. M. 7, 218:

    Cupido,

    id. ib. 9, 482:

    natus,

    i. e. Cupid, id. ib. 5, 364:

    deus,

    i. e. Mercury, Stat. Th. 2, 55; cf.

    pes (Mercurii),

    Ov. F. 5, 88; and:

    o nuntium volucrem!

    Cic. Quint. 25, 80.—
    2.
    Subst.: vŏlū̆cris, is, f. (sc. avis, once masc., sc. ales:

    teneros volucres, Cic. poët. Div. 2, 30, 64),

    a bird, a flying creature, Lucr. 1, 12; 2, 145; 2, 344; Cic. de Or. 2, 6, 23; id. Ac. 2, 25, 81:

    marinae,

    Prop. 3, 7 (4, 6), 11; Ov. A. A. 3, 35; id. H. 10, 123:

    Junonis,

    i. e. the peacock, id. M. 15, 385; cf.

    Junonia,

    id. Med. Fac. 33; of the cock: volucres cecinere diem, Coripp. 1, 199; cf. Sil. 14, 22;

    the eagle,

    Luc. 6, 129:

    obscenae,

    Verg. A. 3, 241:

    Tityi volucres,

    vultures, Prop. 2, 20 (3, 13), 31; Hor. S. 1, 8, 6;

    of the sirens,

    Stat. S. 5, 3, 87; Quint. 10, 3, 24; 12, 11, 13; Suet. Aug. 13:

    pictae,

    Verg. A. 4, 525; Ov. M. 1, 308:

    volucris parvula,

    the fly, Phaedr. 5, 3, 3.—
    B.
    Transf., of any thing that moves rapidly, flying, winged, fleet, swift, rapid (mostly poet.;

    syn. velox): lumen,

    Lucr. 6, 173; cf.:

    ritu flammarum,

    id. 1, 1102:

    fumi,

    Verg. G. 2, 217:

    aurae,

    id. A. 11, 795; Ov. M. 13, 807:

    nebulae,

    id. ib. 1, 602:

    procellae,

    id. Am. 2, 11, 33:

    sagitta,

    Verg. A. 5, 242; Ov. M. 9, 102;

    called also ferrum,

    id. Tr. 3, 10, 64:

    harundo,

    Verg. A. 5, 544:

    equi,

    Ov. M. 2, 153; 2, 234; 4, 245:

    currus,

    Hor. C. 1, 34, 8:

    volucri freta classe pererrat,

    Ov. M. 7, 460:

    jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi,

    speeding, running, Hor. C. 4, 1, 38 et saep.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., fleet, swift, rapid:

    nihil est tam volucre quam maledictum,

    Cic. Planc. 23, 57:

    aliud genus (dicendi) est... verbis volucre atque incitatum,

    id. Brut. 95, 325:

    volucri spe et cogitatione rapiuntur a domo longius,

    id. Rep. 2, 4, 7:

    somnus,

    Verg. A. 2, 794:

    fatum,

    Hor. C. 2, 17, 24.—
    B.
    In partic., passing quickly by, fleeting, transient, transitory:

    o volucrem fortunam,

    Cic. Sull. 32, 91:

    dies,

    Hor. C. 3, 28, 6; 4, 13, 16:

    fama,

    Ov. H. 17, 207; Petr. 123:

    gaudium,

    Tac. Or. 9.— Adv.: vŏlŭcrĭter, swiftly, rapidly (post-class.):

    congregati,

    Amm. 17, 1, 12:

    perurgebat nocentes innocentesque,

    id. 29, 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > volucer

  • 16 Zugvogel

    Zugvogel, advĕna avis od. volucris (als Ankömmling aus anderen Ländern). – peregrina avis oder volucris (als eigentlich in fremden Ländern seinen Wohnsitz habender, nur zeitweilig sich bei uns aufhaltender Vogel). – die Zugvögel, auch avium genera adventicia. – die Kraniche sind Zugvögel. *grues appetente hieme calidiora loca petentes maria transmittunt: auch die Schwalben sind Zugvogel, abeunt et hirundines.

    deutsch-lateinisches > Zugvogel

  • 17 ales

    I āles, itis adj. [ ala ]
    1) окрылённый, крылатый, пернатый ( currus Sen)
    a. equus OPegasus
    a. puer HAmor
    a. deus OMercurius
    2) быстрый, стремительный ( passus O); мимолётный ( imago Sil)
    II āles, itis f. (у поэтов тж. m.)
    1) птица ( крупная ; avis — всякая птица; volucris — всё крылатое, в том числе и насекомое)
    a Jovis V, O, тж. a. minister fulminis H, a. regia Oорёл
    a. Junonia (Junonis) Oпавлин
    a. Palladis Oсова
    a. albus (Caystrius, canorus) H, O =лебедь
    2) предзнаменование, знамение, примета
    alite bona ( secunda) Ctl, H — при благом предзнаменовании, в добрый час

    Латинско-русский словарь > ales

  • 18 levitas

    I lēvitās, ātis f. [ levis I ]
    2) плавность, непринуждённость (l. orationis C; verborum Q)
    II levitās, ātis f. [ levis II ]
    1) лёгкость, легковесность (armorum Cs; plumarum Lcr)
    2) подвижность, проворство, быстрота, скорость (l. volucris Lcr)
    3)
    а) ветреность, пустота, поверхностность, легкомыслие (hominis C; animi Cs; inconstantia et l. C)
    constans in levitate suā O — (Фортуна), постоянная в своём непостоянстве
    б) неосновательность, ничтожность, шаткость (opinionis, judiciorum C)
    4) мелочь, шутка, шалость (levitates amatoriae, comicae C)

    Латинско-русский словарь > levitas

  • 19 peregrinus

    I peregrīnus, a, um [ peregre ]
    1)
    а) иноземный, чужой (navis Pl; mores L, J)
    б) привозной, иностранной породы ( bos Col); перелётный ( volucris Ph)
    provincia peregrina (sors inter peregrinos) L — должность претора, разбиравшего споры между иностранцами (praetor p. Dig)
    2) дорожный, путевой
    3) несведущий, неопытный (p. atque hospes in aliqua re C)
    II peregrīnus, ī
    чужеземец, иностранец ( peregrini atque advēnae C); иностранный резидент (в Риме) C

    Латинско-русский словарь > peregrinus

  • 20 plango

    plānxī, plānctum, ere
    1) с шумом ударять, бить ( tympăna palmis Ctl)
    p. (pectora) C, O или med.-pass. plangi Oбить себя в грудь (от отчаяния, в скорби)
    p. aliquem Tib — предаваться скорби по ком-л., горестно оплакивать кого-л.

    Латинско-русский словарь > plango

См. также в других словарях:

  • Tomoderus volucris —   Tomoderus volucris Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • PHARIA Volucris — apud Statium, l. 2. Sylv. 6. v. 87. Phariaeque exempta volucri Cinnama: Phoenix avis est, sic ei dicta, quod in Aegypti Heliopolim aliquando devolaret. Vide in voce Phoenix. At Pharia absolute, in Kal. Rustico, mense Aprili, Phariae sacrum, Isis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Rosenblattichthys volucris — skrajoji perlaakė plėšikė statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Rosenblattichthys volucris rus. летающий розенблаттихт; фанопс ryšiai: platesnis terminas – dantytliežuvės perlaakės plėšikės …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • Vogel — 1. A Fôglar diar so êder sjong, gung a Kâter iar inj aauer a dik me (wegh me üüb a Dâi). (Amrum.) – Haupt, VIII, 351, 19. Die Vögel, die so früh singen, mit denen geht die Katze über den Deich (am Tage weg). 2. A grosser Vogel braucht a gross… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Lord (Kamen Rider Agito) — THe nihongo|Lords|ロード|Rōdo are the major antagonists in the fictional Japanese Tokusatsu series Kamen Rider Agito.BackgroundThe Lords are a group of powerful disciples serving under the OverLord, who created them from his body. Referred by the… …   Wikipedia

  • Apharäse — Die lateinische Metrik gründet auf der griechischen Metrik und beruht wie sie auf der geregelten Abfolge kurzer und langer Silben, der Grundeinheit der Metrik. Sie ist also quantifizierend. Inhaltsverzeichnis 1 Metrische Grundmuster 2 Lange und… …   Deutsch Wikipedia

  • Lateinische Metrik — Die lateinische Metrik gründet auf der griechischen Metrik und beruht wie sie auf der geregelten Abfolge kurzer und langer Silben, der Grundeinheit der Metrik. Sie ist also quantitierend. In diesem Artikel werden ausschließlich die Fragen der… …   Deutsch Wikipedia

  • Vocalis ante vocalem corripitur — Die lateinische Metrik gründet auf der griechischen Metrik und beruht wie sie auf der geregelten Abfolge kurzer und langer Silben, der Grundeinheit der Metrik. Sie ist also quantifizierend. Inhaltsverzeichnis 1 Metrische Grundmuster 2 Lange und… …   Deutsch Wikipedia

  • Gardehusarregimentet — Infobox Military Unit unit name= Gardehusarregimentet caption= Insignia of the Gardehusarregiment dates= November 18, 1614 country=Denmark allegiance= branch=Army type=Horse Guards role=Reconnaissance (one battalion) Armoured Infantry (one… …   Wikipedia

  • Upsilon Acrux — is an American progressive rock band from Los Angeles, originally from San Diego, California.HistoryUpsilon Acrux first appeared on record on a 1998 compilation entitled Trummerflora 2 . [ [http://www.accretions.com/catalog/trummerflora2.asp… …   Wikipedia

  • ORPHEUS — ut sensit Myrleanus Asclepiades, Apollinis et Calliopes, unius Musarum, fil. fuit. Virg. in Pollione: Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»